Miasto Bielefeld zostało założone w 1214 roku przez grafa Hermana von Ravensberg. Był to człowiek dalekowzroczny – już w tamtych czasach wiedział, jak wykorzystać dla siebie zalety płynące z położenia na skrzyżowaniu ówczesnych szlaków handlowych w bezpośrednim sąsiedztwie drogi tranzytowej przez Las Teutoburski. W ten sposób powstało klasyczne miasto handlowe z dużym rynkiem i pięknymi kamienicami z muru pruskiego – co do dziś poza zamiłowaniem do sztuki mieszkańców Bielefeld tworzy oblicze miasta.

Liczni kupcy skwapliwie korzystali ze swobód przyznanych przez władcę kraju w nowym mieście i od samego początku to oni nadawali kierunek rozwojowi Bielefeld. Handel suknem i płótnem, które były w tamtych czasach bardzo poszukiwanymi towarami, przyniosły miastu świetność, o której do dzisiaj świadczą Stary Rynek (Alter Markt), Stary Ratusz (Altes Rathaus) oraz staromiejski kościół św. Mikołaja (Nicolai-Kirche). Późniejsza przemiana z miasta kupieckiego w miasto przemysłowe również znalazła wyraz w obrazie miasta. Powstały nowe dzielnice mieszkaniowe z charakterystycznymi dwu- i trzykondygnacyjnymi domami. Na początku XX wieku wybudowano obiekty reprezentacyjne, takie jak Nowy Ratusz (Neues Rathaus), gmach teatru, ozdobiony motywami renesansowymi budynek poczty czy utrzymany w stylu secesyjnym dworzec kolejowy. Z 1930 roku pochodzi Hala Rudolfa Oetkera, wspaniała, znana ze swej akustyki sala koncertowa, której architektura porusza się gdzieś pomiędzy klasycyzmem a nową rzeczowością. Pod koniec XX wieku miasto otrzymało kolejne znaczące kulturalne akcenty – Kunsthalle, Stadthalle, Seidensticker Halle oraz muzea utworzone w przędzalni Ravensberger Spinnerei – Muzeum Historyczne i Muzeum Huelsmann.

Od 1969 roku w Bielefeld mieści się również uniwersytet. Ta największa z sześciu bielefeldzkich uczelni leży na skraju Lasu Teutoburskiego. Centralnym punktem spotkań i perełką architektoniczną jest Duża Hala (Große Halle) o długości ponad 300 metrów. Perełkami innego rodzaju są tradycyjne bielefeldzkie święta. W maju na starówce odbywa się jarmark płócienniczy – wielki, kilkudniowy festyn ludowy, co roku w lipcu na zamku Sparrenburg jest organizowany średniowieczny festyn zamkowy, a we wrześniu jarmark winny na starówce. Tradycyjnie rok kończy się jarmarkiem bożonarodzeniowym. Odbywa się on na starówce, w otoczeniu ponad 100 świątecznie udekorowanych kamieniczek z muru pruskiego. Typową tradycją Bielefeld jest również Bieg Hermana (Hermannslauf) – bieg ludowy od pomnika Arminiusza Hermana w Detmold, przez wzgórza Lasu Teutoburskiego do zamku Sparrenberg w Bielefeld. Nie musisz się jednak bać – zamek Sparrenburg możesz zwiedzić również w spokoju. Nie tylko twierdzę, lecz całe miasto. Nie śpiesz się i daj się zaskoczyć.